සුලඟ ඔබ ද

සිහිනයක් දෝ මේ
ඇස් අතර සෙල්ලම් කරන..
ජිවිතය දෝ මේ
හිතාගන්නට බැරුව ලතැවෙන ..
භයයි හිත රහසේ
ලංව දුර යන දුකට මියැදෙන ..

රූපයද ආදරය ?

ආදරය දුර තව - තැවෙන්නෑ දැන් ඇය
කවට ලෙස ලොව දකින - මිනිසුන්ට අහිමි ඇති

  වෛවර්ණ පුයර මත - දිලෙන දිගු කෙස් අතර
  අන්ධ වන රූපයට - පණ කොහෙද දන්නවද

මේ කවට මුහුන යට  - ජීවයක් තිබෙන බව
හිත දන්නවා හොඳට - හැම විහිලු කෙරුවාට

  වසඟ සිනහා නැතත් - බොරුව නැති හිතක් ඇත
  ආදරය නැතුවාට - හිනැහේවි ඇය කඳුලු පිස

මට නොතේරෙන කවි

ඇසුවාම මගෙන්
මම දන්න තරම්
හිස් අහස දුරයි
ලඟ දුර බොහොමයි
                                 හිත ලඟ පුරුදු
                                 නෑ එහෙම නෙවෙයි
                                 ඔව් අහස දුරයි
                                 ලං වෙනු බැරිලූ
නොදැනෙන්නෙ කිමැයි
ඒ සවිය මගෙයි
ඒ සුවඳ හුරුයි
හිත රැවටුනි දෝ
                                ලං වෙන්න නෙවෙයි
                                ලඟ නැති දුකටයි
                                හිත රැදුන සෙනේ
                                හරි හිස් දුකලූ

පෙරමග සිහින

සඳක් හිනැහෙන දිනක් ඒවී 

ජීවිතේ මතු දා

දුකක් සැගවෙන සවිය ඒවී

සිසිල ලඟ රැදිලා

හිතෙ පාවෙන පාලු කවි පද 

සිදී ජීවය මතු වෙනා

හීන අතරින් ජීවිතේ  ගෙන

බලා ඉන්නෙම් රෑ දිවා